Sölvi Helgason Guðmundsen Sólon Sókrates Húmbolt Philomates Voltaire Hegel Newton Beethoven Göthe Spinoza eins og hann átti til að kalla sig, var listamaður í þrengstu merkingu þess orðs. Verk hans bera óþrjótandi sköpunarþrá hans vitni og eins og margir aðrir listamenn á fyrri tíð var hann fjölþreifinn við listagyðjuna og stundaði allt í senn myndlist, heimspeki, ljóðagerð og eflaust hefur hann verið talsverður sagnamaður líka og flutt fólki lifandi orðsins list á ferðum sínum um landið.
En hvað er það sem gerir Sölva Helgason að áhugaverðu rannsóknarefni fyrir okkur í dag og hvernig getur maður eins og hann varpað ljósi á þennan tíma í Íslandssögunni? Oft er það þannig að til þess að fá séð eitthvað í réttu ljósi, þá þurfum við að skoða andstæðu þess og hvað sem segja má um Sölva Helgason þá fylgdi hann öðrum straumi en flest samtíðarfólk hans. Á tímum hafta og reglna reis hann upp gegn samtíð sinni, til að fylgja eigin þrám og væntingum og þrátt fyrir hörð viðbrögð og óbilgirni yfirvalda var hann trúr sinni sannfæringu allt til loka.
Eflaust hafa flestir samtímamenn hans séð hann sem iðjulausan flakkara og þjóf sem nennti ekki og vildi ekki ganga að störfum venjulegs fólks á þeim tíma. Hrokagikkur sem neitaði að axla þá ábyrgð sem stétt og staða hans krafðist af honum, en sagan hefur dæmt á annan veg. Sölvi var maður sem var langt á undan samtíð sinni í hugsun, breytni og viðfangsefnum og verk þau er hann lét eftir sig eru góður vitnisburður um sannan listamann sem lætur ekki óblíð örlög buga sig.
Ítarefni
Við verk þetta var aðallega stuðst við bók Jóns Óskars, Sölvi Helgason listamaður á hrakningi, og er rétt að benda áhugasömum á hana. Þá skrifaði Davíð Stefánsson skáldsögu sem hann byggði að hluta á ævi Sölva og ber nafnið Sólon Islandus.
