Að guð skuli sjá nokkurn glaðan dag,

ég get ekki skilið það sinnislag.

Að horfa á þá neyð, já, og heyra þau óp

frá hnetti, sem hann til gleði skóp.

Hann sorgleikaskáld víst með afbrigðum er

ef unað hann hefur af því sem hann sér.

Að hugsa sér auga guðs horfa á það

og hugann því minnsta skyggnast að,

og sitja þó rór á sínum stól

á svipinn svo hýr sem morgunsól,

og lyfta ekki hendi að laga neitt.

Það líkist ei mér — ég skil það eitt.

sinnislag: skap, hugarfar, afstaða,

skyggnast að e-u: svipast um eftir e-u, leita e-s (að hugsa sér huga guðs svipast um eftir því minnsta (þ.e. lítilmagnanum, smælingjanum [og átta sig um leið á allri eymdinni])