Hamingjan er sem hafið,

hjúpað af sólarglóð,

dreymir að djúpið hylji

dýran og fágætan sjóð.

Hamingjan er sem hafið

er hlustar á stormsins óð,

gjálfrar og glymur og veltist

og gleymir þeim dýra sjóð.

Hamingjan er sem hafið,

‒ guð hjálpi þér veika mær!

Það djúp, er þann dýrgrip geymir

er dýpra´ en vor löngun nær.